Znamy Śląską Lokalizację Filmową 2024. Zostało nią tyskie Osiedle A

Śląska Lokacja Filmowa 2024

Aktualizacja, 24 września

Zakończyło się głosowanie w Plebiscycie na Śląską Lokację Filmową 2024. Tegorocznym zwycięzcą konkursu zostało tyskie Osiedle A. Legendarny socrealistyczny kompleks mieszkalny otrzymał ponad 37 procent wszystkich głosów.

Do tegorocznego Plebiscytu „Śląska Lokacja Filmowa” zgłoszono 40 obiektów i lokalizacji z 19 miast województwa śląskiego. Komisja w składzie:

• Agata Adamus – scenograf i dekorator wnętrz („Simona Kossak”, „Strzępy”, „Dolina Bogów”, „Szadź”),
• Michał Śliwkiewicz – location manager (kierownik ds. lokacji) („Strefa interesów”, „Zimna wojna”, „Spadek”, „Kruk”),
• Patrycja Młynarczyk – szefowa Silesia Film Commission
• oraz Anna Ćwiach – pracownik SFC, specjalistka ds. produkcji filmowych, biorąc pod uwagę m.in. unikatowość, wyjątkowe walory filmowe oraz chcąc podkreślić niezwykłą różnorodność zgłoszonych miejsc, wybrała pięć finałowych lokacji, które walczyły o głosy mieszkańców.

W tym roku w plebiscycie oddano rekordową ilość 2626 głosów. Najlepszy wynik – ponad 37% wszystkich oddanych głosów – otrzymało Osiedle A w Tychach.

Wybudowane w latach 1951-56 osiedle, będące pierwszą częścią planowanego Nowego Miasta Tychy, zostało zaprojektowane w pracowni NMT w „Miastoprojekcie” Gliwice pod kierunkiem Tadeusza Teodorowicza-Todorowskiego. Zwane również „Osiedlem Anna”, ze względu na swój modelowy i prekursorski charakter urbanistyczny uznawane jest, wraz z krakowską Nową Hutą, za sztandarową reprezentację budownictwa socrealistycznego, gdzie układ funkcjonalny i detale architektoniczne ściśle powiązane są z założeniami ideowymi realnego socrealizmu.

Zwycięzca Plebiscytu otrzyma tytuł Śląskiej Lokacji Filmowej 2024, a przygotowany przez Silesia Film spot promujący zwycięską lokację będzie można oglądać przez dwa tygodnie przed seansami filmowymi w katowickich kinach Instytucji.

Tyskie Osiedle A dołączyło do laureatów plebiscytu z poprzednich lat: Kampusu w Rybniku (2020), Wielkiego Pieca Huty „Pokój” w Rudzie Śląskiej (2021), Okiennika Wielkiego w gminie Kroczyce (2022) i bytomskiego secesyjnego IV LO (2023).

Wyniki głosowania w plebiscycie „Śląska Lokacja Filmowa 2024”:

• Osiedle A w Tychach: 37,02%,
• Ulica Głęboka w Cieszynie: 24,60%,
• Budynek dawnej Szkoły Muzycznej w Gliwicach: 20,07%,
• Cavatina Hall w Bielsku-Białej: 13,25%,
• Pałac Młodzieży w Katowicach: 5,06%.

Wcześniej pisaliśmy

Głosowanie na Śląską Lokalizację Filmową 2024

Zachwycająca nowoczesnością Cavatina Hall w Bielsku-Białej, wytyczona już w średniowieczu jedna z głównych ulic Cieszyna - ulica Głęboka, zabytkowy budynek dawnej Szkoły Muzycznej w Gliwicach oraz dwa przykłady architektury socrealistycznej: katowicki Pałac Młodzieży i tyskie osiedle „A”. Oto piątka lokacji zakwalifikowanych do finału tegorocznego Plebiscytu „Śląska Lokacja Filmowa”. Miejsce o największym filmowym potencjale tradycyjnie wybiorą mieszkańcy województwa śląskiego w głosowaniu internetowym. Organizatorami konkursu są Instytucja Filmowa Silesia Film i Silesia Film Commission.

Do tegorocznego Plebiscytu „Śląska Lokacja Filmowa” zgłoszono 40 obiektów i lokalizacji z 19 miast województwa śląskiego. Spośród nich, specjalna komisja wybrała 5 finalistów.

O tym, które miejsce zostanie tegoroczną „Śląską Lokacją Filmową” tradycyjnie zdecydują mieszkańcy regionu, którzy od 2 do 22 września za pośrednictwem ANKIETY DO GŁOSOWANIA oddadzą głos na wybraną przez siebie lokację. Można oddać jeden głos dziennie z każdego IP komputera, przez cały czas trwania plebiscytu.

Możesz wziąć udział w głosowaniu, klikając TUTAJ.

Finaliści plebiscytu "Śląska Lokacja Filmowa 2024"

Pałac Młodzieży w Katowicach

Pałac Młodzieży w Katowicach, mieszczący się przy ulicy Mikołowskiej 26, wybudowany został według projektu gliwickich architektów Zygmunta Majerskiego i Juliana Duchowicza, w stylu socrealizmu z elementami późnego modernizmu. Elementy socrealizmu zachowały się do dziś zarówno w wystroju, jak i w wyposażeniu wnętrz, zaprojektowanych przez Tadeusza Gierulę. Kompleks harmonijnie wpisuje się w kompozycję urbanistyczną miasta. Uroczyste otwarcie placówki nastąpiło 3 grudnia 1951 roku.

Całość składa się z dziesięciu budynków:

• dydaktycznego,
• dyrekcji,
• administracyjnego,
• pływalni,
• zaplecza pływalni,
• sali gimnastycznej,
• łącznika sali gimnastycznej,
• teatru z zapleczem,
• rozdzielni elektrycznej
• oraz mieszkalnego, o łącznej kubaturze 85 tys. m³.

Żelazna, ażurowa brama prowadzi na wewnętrzny dziedziniec. Pełna nazwa placówki brzmiała Pałac Młodzieży im. Bolesława Bieruta. Obecnie Pałac Młodzieży nosi imię profesora Aleksandra Kamińskiego. W 2010 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków, a w latach 2011 – 2014 został zmodernizowany.

W zajęciach stałych w Pałacu uczestniczy ponad 4500 dzieci i młodzieży tygodniowo.

Cavatina Hall w Bielsku-Białej

Cavatina Hall w Bielsku-Białej to wielofunkcyjny obiekt, który łączy funkcje biurową z kulturalną. Kompleks składa się z części biurowo-usługowej o powierzchni ponad 9000 m2 oraz części kulturalnej, w skład której wchodzą wysokiej klasy studio nagrań oraz sala koncertowa na 1000 osób.

Sala koncertowa i studio nagrań łączą ze sobą funkcje komercyjne z promocją sztuki. Sala koncertowa Cavatina Hall została zaprojektowana w ten sposób, by każdy rodzaj muzyki perfekcyjnie rozbrzmiewał w całym jej wnętrzu. Wyjątkową jakość dźwięku gwarantuje jej konstrukcja oraz system nagłośnienia L-ISA (LAcoustics). Salą koncertową zarządza Fundacja Fiducia, która organizuje koncerty i wydarzenia towarzyszące, wynajmuje przestrzeń dla organizatorów zewnętrznych, organizuje Cavatina Guitar Festival oraz prowadzi orkiestrę symfoniczną, która została zainaugurowana w 2024 r.

Oprócz sali koncertowej w budynku znajduje się:

• sala kameralna,
• studio nagrań,
• patio na dachu budynku,
• foyer z barem.

Cavatina Hall została nagrodzona wieloma prestiżowymi, międzynarodowymi nagrodami w dziedzinie architektury, posiada też certyfikat środowiskowy BREEAM.

Ulica Głęboka w Cieszynie

Ulica Głęboka w Cieszynie od zawsze była najważniejszą arterią miasta, biegnącą ze znacznym spadkiem od rynku w Cieszynie do wzgórza zamkowego. Na obu końcach ulicy znajdują się charakterystyczne punkty: z jednej wieża Ratusza, a z drugiej Wieża Piastowska. Od średniowiecza stanowiła ważny trakt komunikacyjny dla mieszkańców miasta, miejsce to tętniło życiem już od najdawniejszych czasów. Również dziś ulica Głęboka jest ulubionym miejscem mieszkańców i turystów. Po gruntownej przebudowie nawierzchni ulicy arteria ta odzyskała dawny blask i jest doskonałą lokalizacją dla wielu restauracji i kawiarni. Wygląd ulicy urozmaica dobrze zachowana, zabytkowa zabudowa, która pochodzi głównie z drugiej połowy XIX i początku XX wieku, choć znajdziemy również budynki z XVII lub XVIII stulecia. Wśród kilkudziesięciu kamienic, z czego większość wpisana jest do rejestru zabytków, na uwagę zasługuje między innymi kamienica Fuldy na rogu ulicy Głębokiej i Placu Św. Krzyża z ponad stuletnią, ciągle działającą windą, dawny Dom Niemiecki z końca XIX wieku przy ul. Głębokiej 15, czy budynek dawnego hotelu "Austria" na rogu Głębokiej i Browarnej. 

Budynek dawnej Szkoły Muzycznej w Gliwicach

Budynek dawnej Szkoły Muzycznej w Gliwicach przy ulicy Siemińskiego, pochodzi z przełomu XIX i XX w. Powstał jako dom gliwickich kupców. Pierwszymi jego właścicielami byli Jenny Schlesinger i Artur Schlesinger. Budynek otaczał park, nieopodal (dzisiejsza ulica Młyńska) znajdowały się korty tenisowe i ogród. Od strony podwórza zachował się budynek z murem pruskim, w którym dawniej mieściły się: wozownia, pomieszczenie na uprząż, izba woźnicy i stajnie. Od 1924 roku budynek był własnością Gminy Gliwice i do 1936 mieścił się tu Urząd Miasta Gliwice. Po wojnie znajdowała się tu część biur Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, a od końca 1954 roku swoją siedzibę ma tu Państwowa Szkoła Muzyczna im. Ludomira Różyckiego I i II st.

Budynek posiada cztery kondygnacje użytkowe:

• piwnicę,
• parter,
• piętro
• oraz poddasze.

Część pomieszczeń piwnicznych posiada doświetlenie poprzez studzienki doświetlające, widoczne na elewacji usytuowanej wzdłuż ulicy Siemińskiego. Od 2022 roku budynki przy ulicy Siemińskiego 6 i 6a nie są użytkowane.

Osiedle A w Tychach

Osiedle A (zwane też Osiedlem Anna) w Tychach, położone w dzielnicy Śródmieście, zrealizowane w latach 1951–1956, jest przykładem architektury i urbanistyki socrealistycznej. Osiedle A było pierwszą częścią projektowanego Nowego Miasta Tychy, zostało zaprojektowane w pracowni NMT w „Miastoprojekcie” Gliwice pod kierunkiem Tadeusza Teodorowicza - Todorowskiego. Osiedle dla 6100 osób rozplanowano na powierzchni 18 ha wzdłuż osi Północ – Południe i Wschód – Zachód. Na skrzyżowaniu obu osi umiejscowiono plac centralny z domem kultury, którego relacja do placu była wzorowana na schemacie Piazza del Campidoglio w Rzymie projektu Michała Anioła. Znajdujący się na osiedlu pomnik młodej robotnicy z kielnią zaprojektował Stanisław Marcinów. Osiedle A ma charakter kameralny, budynki nie są wysokie i posiadają zróżnicowany detal. Wzdłuż głównych osi budynki zwieńczono dachami płaskimi z attykami, zaś obrzeżne dachy spadziste zostały pokryte dachówką. Na parcelach znajdujących się pomiędzy blokami zlokalizowano obiekty usługowe: przychodnię zdrowia, żłobek, przedszkole, szkołę.