Urodziny profesor Joanny Wnuk-Nazarowej w Katowicach. Gala w Filharmonii Śląskiej [Zdjęcia]

Gala urodzinowa profesor Joanny Wnuk-Nazarowej

We wtorek, 28 maja, odbyła się gala urodzinowa Joanny Wnuk-Nazarowej z udziałem solenizantki – wybitnej kompozytorki, pedagog, dyrygent i polityk, dyrektor instytucji kulturalnych, w latach 1997–1999 minister kultury i sztuki. Uroczystość rozpoczęła się od pokazu filmu „Pod presją dźwięku i słowa” w reżyserii Violetty Rotter-Kozery, opisującym sylwetkę Joanny Wnuk-Nazarowej. Film został wyprodukowany przy współpracy Telewizji Polskiej i Polskiego Wydawnictwa Muzycznego PWM.

Następnie w sali kameralnej Filharmonii Śląskiej odbyło się spotkanie z Joanną Wnuk-Nazarową. Tego wieczoru miała miejsce premiera płyty z utworami solenizantki, nagranej przez muzyków Filharmonii Śląskiej, wyprodukowanej we współpracy z Polskim Wydawnictwem Muzycznym PWM.

Jestem zaszczycony, że profesor Joanna Wnuk-Nazarowa, wieloletnia dyrektor NOSPR, świętuje swoje urodziny właśnie w Katowicach. Tym bardziej cieszy mnie fakt, że to właśnie dzisiaj podczas uroczystej gali w Filharmonii Śląskiej, w imieniu własnym oraz mieszkanek i mieszkańców Katowic, miałem okazję do osobistego wyrażenia uznania dla dokonań pani profesor, jak również złożenia najserdeczniejszych, płynących z głębi serca, życzeń z okazji urodzin. napisał w mediach społecznościowych prezydent Katowic, Marcin Krupa

Należy podkreślić, że Joanna Wnuk-Nazarowa jest dla naszego miasta postacią szczególną, gdyż przez 18 lat pełniła jednocześnie funkcje dyrektora naczelnego i artystycznego Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach — jednej z najważniejszych instytucji kulturalnych na Górnym Śląsku. Dzięki swojej aktywnej postawie na stanowisku menedżera jednej z najbardziej cenionych orkiestr symfonicznych w Europie, pani profesor w istotny sposób wpłynęła na określenie nowych kierunków rozwoju Katowic w kluczowym momencie transformacji. podkreślij prezydent Krupa

45 zdjęć

Gala urodzinowa prof. Joanny Wnuk-Nazarowej w Filharmonii Śląskiej

45 zdjęć

Oczywiście nie zabrakło także koncertu w Filharmonii Śląskiej – Śląskiej Orkiestry Kameralnej, którego program został przygotowany przez Joannę Wnuk-Nazarową. W programie koncertu usłyszeliśmy dwa dzieła solenizantki. Lamento na obój i orkiestrę smyczkową to kameralna wersja nigdy niewykonanego utworu Requiem II na sopran i wielką orkiestrę symfoniczną z 1974 r. Lamento powstało w 1983 r. na zamówienie Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, a jego prawykonanie odbyło się w kwietniu 1985 r. Dzieło to było wielokrotnie wykonywane przez wybitnego oboistę Mariusza Pędziałka, którego usłyszeliśmy także podczas gali urodzinowej w Filharmonii Śląskiej.

Drugim dziełem Joanny Wnuk-Nazarowej, które można było usłyszeć podczas koncertu, był Koncert skowronkowy na klawesyn amplifikowany i orkiestrę kameralną, napisany został na zamówienie Filharmonii Śląskiej i poświęcony pamięci Henryka Mikołaja Góreckiego, w 90. rocznicę urodzin. To nie tylko wspomnienie patrona katowickiej Filharmonii, ale również swobodne nawiązanie do jego twórczości, a przede wszystkim do jednego z najsłynniejszych koncertów klawesynowych w polskiej literaturze muzycznej – koncertu na klawesyn i orkiestrę smyczkową op. 40. Koncert skowronkowy ma trzy części, pisany był z myślą o użyciu klawesynu nowoczesnego, wylansowanego w XX wieku przez światowej sławy polską wirtuozkę tego instrumentu – Wandę Landowską. Koncert prawykonała Aleksandra Gajecka-Antosiewicz na unikatowym klawesynie zbudowanym dla Elżbiety Chojnackiej w 1982 roku przez Anthony’ego Sideya i Frédérica Bala, a który solistka odziedziczyła w testamencie Elżbiety Chojnackiej z dnia 13 maja 2015 roku. Również podczas gali urodzinowej w roli solistki usłyszeliśy Aleksandrę Gajecką-Antosiewicz.

Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową op. 40 Henryka Mikołaja Góreckiego powstał na zamówienie Polskiego Radia z przeznaczeniem do radiowego cyklu prezentacji współczesnych twórców polskich „Forum kompozytorów”. Prawykonanie wersji klawesynowej odbyło się 2 marca 1980 roku w Katowicach. Solistką była Elżbieta Chojnacka, której został dedykowany.

Koncert klawesynowy Henryka Mikołaja Góreckiego jest dla mnie niedościgłym wzorem muzyki na ten instrument – ukazującej jego możliwości w sposób niezwykle atrakcyjny, doskonały w formie i treści. Moja skromna kompozycja nie aspiruje, uchowaj Boże, do dorównania mistrzostwu Jubilata – chciałam nią uczcić rok Jego dziewięćdziesiątych urodzin. Mając deklarację prawykonania mojego utworu przez uczennicę Elżbiety Chojnackiej, niezrównanej interpretatorki dzieła Góreckiego – na klawesynie, który Aleksandra Gajecka-Antosiewicz dostała od niej w spadku – nie wahając się, przystąpiłam do komponowania. Mój Koncert na klawesyn amplifikowany i orkiestrę kameralną opatrzyłam przymiotnikiem "skowronkowy", w hołdzie Mistrzowi, nawiązując do Jego Lerchenmusik. Nie zastosowałam żadnych zapożyczeń czy cytatów – jedynie ostatnie trzy nuty, to istotny w Muzyce skowronkowej Góreckiego motyw: c-e-fis.

tak mówi o utworze i jego związkach z koncertem skowronkowym, Joanna Wnuk-Nazarowa 

Program uzupełniła Sinfonietta nr 3 „Kartki z nienapisanego dziennika” Krzysztofa Pendereckiego, pedagoga Joanny Wnuk-Nazarowej podczas jej studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie. Utwór ten jest zapisem emocjonalnej podróży kompozytora po zakamarkach jego dziecięcych ― i późniejszych ― wspomnień, problematyzującym nieograniczoność repozytorium ludzkich doświadczeń oraz stojących przed każdym z nas możliwości.