Idzie wilija - kolęda Uniwersytetu Śląskiego na Święta Bożego Narodzenia 2022. Posłuchajcie!
Pracownicy i studenci Uniwersytetu Śląskiego przygotowali kolędę na Święta Bożego Narodzenia pt. "Idzie wilija". Tekst kolędy napisał prof. Tadeusz Sławek, a muzykę przygotował dr Dariusz Górniok. Posłuchajcie!
Kolęda Uniwersytetu Śląskiego "Idzie wilija"
Studenci, doktoranci i pracownicy Uniwersytetu Ślaskiego w Katowicach w przygotowanej kolędzie poruszają ważne i aktualne tematy, takie jak: uchodźcy na granicy z Białorusią, wojna w Ukrainie, czy problem z zanieczyszczeniem środowiska — śnięte ryby w Odrze.
Kolędę śpiewają przedstawiciele wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorem tekstu jest prof. dr hab. Tadeusz Sławek z Wydziału Humanistycznego, rektor UŚ w latach 1996-2002. Muzykę skomponował dr Dariusz Górniok z Wydziału Sztuki i Nauk o Edukacji.
Kolęda Uniwersytetu Śląskiego "Idzie wilija"
- Tekst: prof. dr hab. Tadeusz Sławek
- Muzyka: dr Dariusz Górniok
Posłuchajcie!
"Idziele wilija" - tekst
Bóg przyjdzie na świat tej nocy,
Lecz trzeba mu naszej pomocy,
Pora wieczorna już mija,
Bóg idzie, idzie wilija.
Na łodzi płynął przez morze
Ktoś go na brzegu wspomoże?
Szedł lasem przez ciemną noc
Dziękował za śpiwór i koc.
Cierpiał pragnienie, głodował,
Przed strażnikami się chował.
Przed murem granicznym czekał,
Bo dzielić chciał los człowieka.
Przez kraje szedł niespokojne,
Raniły krwawe go wojny,
W piwnicach był pod gruzami
Po to, by dzisiaj być z nami.
Głos słychać na wysokości,
Że trzeba Boga ugościć,
Strudzony jest długą drogą,
Dachu mu trzeba nad głową.
W półkolu stoją zwierzęta,
Będzie Bóg o nich pamiętał.
Noc świat obrusem pokrywa
Idzie, idzie, wilija.
Śpiewa anioł uwielbienie,
My prośmy o wybaczenie,
Za chciwość i za głupotę,
I za kłamstw fałszywe złoto.
Za te myśli byle jakie,
Za mury, płoty, push-backi,
Za tych pod cierpieniem zgiętych,
Za tych do lasu wypchniętych.
Za te w Odrze biedne ryby,
Które świąt już nie dożyły.
Prośmy, by struchlała moc
Na tę jedną choćby noc.
I niech wstąpi w nas otucha
I nadzieja, choćby krucha,
Że zmienimy świat na lepsze.
Nie wszystko stracone jeszcze.
Idzie Bóg ku nam tej nocy,
Lecz trzeba mu naszej pomocy,
Pora wieczorna już mija,
Bóg idzie, idzie wilija.